...، و پارادوکس!

ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!

...، و پارادوکس!

ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!

حال پریشان

حال پریشان تو چه دانی؟

اشک در دیده، جمع

نریزد،

تو چه دانی؟

خنده در ماتم روز،

مویه در ماتم شب

تو چه دانی؟

حال امروز مرا تو چه دانی؟

بی خبرتر

بی خبرتر از آنی!


تا نگاهی در تو افکندم،

فهمیدم!


قصه حال مرا

چون توئی باید

تا چنین حالی شود...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد