...، و پارادوکس!
ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!...، و پارادوکس!
ما انسان را پارادوکس اول می نامیم!آی شاعر بدبخت...
و شاعر
چه ساده نگاه می کند
و
چه خام می اندیشد.
آی شاعر بدبخت...
به چه دلخوشی؟!
از چه می نالی؟!
آن هنگام که
تازیانه های تقدیر، بر تو فرود می آمدند
در ازل،
چه می کردی با دل خویش؟
که امروز هر چه می کشی
از دل خویش است
تا به ابد!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد